CoDe
Coupee Design
De collectie van Design Museum Gent is uniek, divers en verrassend. Binnen het Collectie van de Gentenaar-project, dat het erfgoed van Design Museum Gent, STAM, Industriemuseum, Huis van Alijn en Archief Gent verenigt en digitaal ontsluit, werden al 2.380 objecten uit de collectie van Design Museum Gent gedigitaliseerd. Het digitaal archief is een trigger om op creatieve en participatieve manier de kruisbestuiving te stimuleren tussen burgers, musea en erfgoed. En kunstenaars!
Voor CODE(Coupee Design) nodigde Design Museum Gent Coupee Collage Collective uit, het platform voor hedendaagse collagekunst in België. Er werden 10 kunstenaars geselecteerd die het digitale archief mochten induiken, op zoek naar de voorwerpen, verhalen en geschiedenis achter de codes of objectnummers die zorgen voor structuur en ordening. Ze decodeerden de informatie tot zelf afgebakende bouwstenen, om ze te verwerken tot nieuwe creaties. Deze creaties zullen tijdens de zomermaanden te zien zijn in de DING vitrine.
Ontwerpers
1. Bram Antheunis
Bram Antheunis
Rimpelingen, 2023
strijkijzersnoeren, metaal, kunststof, hout
19 x 19 x 2 cm (x4)Geïnspireerd op de collectiestukken :
- objectnummer 2005-0025 (Holiday – reisstrijkijzer van Nova)
- objectnummer 2017-0275 (Matic IV – strijkijzer van Nova)
Strijkijzers als metafoor voor ons omgaan met de hobbels en oneffenheden op onze route. Niets mooier dan de uitdeinende rimpelingen op het wateroppervlak na de impact van een steentje. De golven maken het gladde oppervlak poëtischer, avontuurlijker, dimensionaler. Tegelijk gebruiken we het strijkijzer om de gladste versie van onszelf, strak in het pak of via netjes gestreken keukenhanddoeken in de kast, te presenteren. We botoxen de kraaienpootjes, plamuren de rimpels. Onkreukbaar. Een spiegel om onze onderliggende rimpelingen, woelige wateren, te maskeren.Het repasseren ook als toonbeeld van rimpelingen in rollen, overheersend of net over en weer meanderend. Het clichébeeld van de strijkende huisvrouw en de onhandige afwezige man vormt een stevig spanningsveld, dat soms met de mantel der liefde platgestreken werd, maar vaker nog tot stomende discussies heeft geleid. Een feministisch wapen.
Voor Rimpelingen liet ik me in de eerste plaats inspireren door de prachtige strijkijzersnoeren die dit eeuwenoud huishoudwonder sinds de elektronische revolutie tooit: ze zijn divers, kleurrijk en hebben vaak verrassende patronen. In combinatie met kunststof, metaal en hout (de meest gebruikte materialen in de strijkijzers) tonen deze werken de combinatie van de rimpelingen en het gladde, het stoffige en het esthetische.
2. Pieter Bauters
Pieter Bauters
A joy that can’t be replicated, 2023
hout, acryl
45 x 23 x 10 cmGeïnspireerd op het collectiestuk:
- objectnummer 2017-0433_0-2 (Dummy van een strijkijzer van Nova)
3. Brunhilde Borms
Brunhilde Borms
Chitty Chitty Bang Bang, 2023
corian, glasplaatjes dia’s, Vintage Rosco Cinegel Swatch Book Sample Filters (1982), patroonstalen uit Design for Fabrics Sample Book (1930)
5,6 x 8,2 cm (x12)Geïnspireerd op het collectiestuk:
- objectnummer 2017-0364 (Bakplaat voor wafelijzer met kleine trapezevormen van Nova)
Het wafelijzer uit de collectie van Design Museum Gent katapulteert me terug naar de keuken van mijn grootmoeder. Haar generatie vrouwen bracht doorgaans hun hele leven aan de haard door. Tot deze huisvrouwen tijdens WO II opgeroepen werden hun keuken te verlaten. Hele campagnes moedigden hen aan het werk in de fabrieken van hun mannen over te nemen. Met een overtuigde “We can do it”, lokt het personage Rosie the Riveter, opgerolde mouw, gebalde spier en zelfverzekerde blik incluis, heel wat vrouwen naar de werkvloer.Met het einde van de oorlog wacht Rosie een nieuwe uitdaging. Ze moet de werklustige vrouwen terug naar hun keuken verleiden. Bioscopen tonen haar op het grote scherm terwijl ze verklaart haar werkplek “natuurlijk en blijmoedig” weer te zullen afstaan aan de terugkerende mannen. Het lokken van Rosie doet me denken aan de film Chitty Chitty Bang Bang (1968) waar een kindervanger met zijn prachtige snoepwagen het dorp binnen rijdt en geen kind eraan kan weerstaan. Maar wanneer ze zich overgeven aan het kleurrijke lekkers verandert de wagen in een kooi.
De reeks kleine diptieken Chitty Chitty Bang Bang (2023), verwijst naar van het deeg druipende, heerlijk geurende wafelijzers. Na WO II wordt de hele huisraad aan een make-over onderworpen. Glimmende elektrische apparaten en pastelkleurige Tupperware moeten de wondere wereld van de keuken terug onweerstaanbaar maken voor de vrouw. Liepen onze grootmoeders even argeloos in de chitty/shitty val?
4. Johannes Elebaut
Johannes Elebaut
Untitled, 2023
Fine art print Oyster, Dlite, tape
A5 (x6)Geïnspireerd op het collectiestuk:
- objectnummer 1987-0899 (Schaal in violetgroen glas van Andries Dirk Copier )
Minimale toevoegingen op basis van de inherente proporties van het object.5. Kinda Ghannoum
Kinda Ghannoum
Imaginary Cover DMG, 2023
papier, fine art print
A3Geïnspireerd op de collectiestukken:
- objectnummer 14511.033 (Tegel uit collectie van STAM – Stadsmuseum Gent)
- objectnummer D10304-069 (Tijdschrift van de firma Autologic SA uit de collectie van Industriemuseum)
- objectnummer MA_ROM_XVI_AF_11177_R (‘Le passager clandestin | De geheime passagier’, City, Gent, 21 - 27 augustus 1959, uit de collectie van Archief Gent)
Een denkbeeldige cover voor een Gents stadsmagazine samengesteld met items uit de Collectie van de Gentenaar.
6. Wim Maes
Wim Maes
Staf, 2023
hout, acrylverf
200 x 8 x 7 cmGeïnspireerd op het collectiestuk:
- objectnummer 5218 (Meubelstof in art-decostijl)
Mijn werk refereert vaak naar voorbeelden uit de jaren 1920 en 1930. Art deco en vooral modernisme vormt de inspiratiebron voor mijn werk. Ik ben steeds esthetisch op zoek naar de perfecte balans met voldoende spanning in mijn werk.7. Jo Michiels
Jo Michiels
HH, 2023
prints, papier, acrylverf, pastelkrijt, lijm
42 x 32 cmGeïnspireerd op de collectiestukken:
- objectnummer 1994-0068 (Sierkan ‘à Honoré de Balzac’ van Maes)
- objectnummer 2540_4-7 (Boreale nr. 16 ontworpen door Octave Landuyt)
- objectnummer 2540_6-7 (Cretonne nr.15 ontworpen door Octave Landuyt)
HH verwijst enerzijds naar 'huidhonger', een centraal thema binnen mijn artistiek onderzoek. Anderzijds verwijst HH ook naar de reeks 'Hartprints', gordijnstoffen met patronen ontworpen door Octave Landuyt voor de firma Herman Hart & Co. en naar de sierkan 'à Honoré de Balzac' gemaakt door Maes uit Sint-Amandsberg. De lichamelijke vorm en vleselijke kleur van de kan geven het object een tactiel karakter. Aan de hand van een detailprint van de kan in combinatie met prints van de geschilderde kleurvlakken en grafische patronen van Octave Landuyt maakte ik intuïtief een abstracte compositie waarin kleur en lichamelijkheid een centrale rol spelen.8. Matthias Vico Persson
Matthias Vico Persson
Double Truth, 2023
fotopapier, lijm, metalen ponsklemmen
43 x 30 cm (x5)Geïnspireerd op de collectiestukken:
- objectnummer 1987-1100 (Karaf met stop in transparant, kleurloos glas met slijpsel) |
- objectnummer 1991-0077 (Wijn- en waterkaraf uit de collectie 'Anthologie Quartett' van
- Bořek Šípek)
- objectnummer 1987-0845 (Dahlia ontworpen voor de firma Lalique)
- objectnummer 1987-0030 (2041/A ontworpen door Ico Parisi voor Arteluce)
- objectnummer 1989-0035 (Sierglas van Vera Walther)
Voor Double Truth onderzocht ik het parallelle bestaan van online aanwezigheid versus fysieke objecten. Door gebruik te maken van de trefwoorden en beschrijvingen (met AI vertaald van Nederlands naar Engels) waarmee de objecten worden gearchiveerd, heb ik met behulp van artificiële intelligentie parallelle foto's gemaakt van AI-verbeelde objecten. Deze AI-objecten werden uitgeknipt en bovenop de foto van het echte object gekleefd. Zo maakte ik composities die er tegelijkertijd natuurlijk en enigszins abnormaal uitzien en die deze twee realiteiten (de "echte" en de "AI" realiteit) combineren en op elkaar laten inwerken. Uiteindelijk is het de bedoeling om het concept van kunstmatige kopieën te onderzoeken in relatie tot de uniciteit van echte objecten. En om de vraag te stellen: als alles verloren zou gaan en er geen fysieke objecten meer over zouden zijn, hoe zou onze afgebeelde (ontwerp)nalatenschap er dan uitzien?
9. Jelle Van Den Heede
Jelle Van Den Heede
Untitled, 2023
glas, nylondraad, koperdraad
9,5 x 7,5 cmGeïnspireerd op het collectiestuk:
- objectnummer 2022-0078_0-4 (Vier vazen uit de reeks ‘Bicolore’ van Pieter Stockmans)
Het werk van Pieter Stockmans sprak me meteen aan omwille van zijn grafische en repetitieve karakter. Door te werken in reeks met een beperkt kleurenpalet slaagt Stockmans erin om een gebruiksvoorwerp (vaas, koffiekopje, bord, ...) naar een ander niveau te tillen. Ik wilde vertrekken van datzelfde basisidee – refererend naar zijn kleurenpalet maar met toevoeging van enkele materialen zoals koper, spiegel, glas – om een ‘nutteloos’ object te creëren. Zo maakte ik een serie abstracte mobielen die geen andere functie hebben dan aanwezig te zijn; ze zijn simpelweg getuige van hun omgeving. Door enkele eigenschappen toe te voegen, met name reflectie en transparantie, gaf ik de mobiles een extra dimensie: ze fungeren nu ook als spiegels die de buitenwereld naar binnen reflecteren.10. Eva Vermeiren
Eva Vermeiren
Mi en Si, 2023
collage op papier, plastic map
49 x 35 cm (x2)Geïnspireerd op het collectiestuk:
- objectnummer 2002-0045 (Ketel met zingende fluit ontworpen door Richard Sapper voor Alessi)
Deze fluitketel met een ronde koepelvorm en een gekarteld handvat maakt een bijzonder tweetonig geluid; mi en si. Richard Sapper was op zoek gegaan naar een alternatief voor het felle geluid van de klassieke fluitketel. Hij liet zich daarbij inspireren door de fluittoon van rivierboten, een geluid dat hij kende uit zijn jeugd. Een ambachtsman uit het Zwarte Woud die koperen stemfluiten maakte, vervaardigde het zingende fluitje van de ketel. Het fluitje kan door middel van een hendel aan het handvat omhooggetrokken worden om de ketel bij te vullen. De succesvolle ketel 9091 was het tweede project van Sapper voor Alessi, na de espresso koffiemaker 9090. Alessi beschouwde het ontwerp als zijn eerste designketel. Het ontwerp van Sapper paste volledig de visie van Alessi dat design verbonden is met kunst en poëzie. De expressieve vormgeving en het melodieuze geluid van de ketel geven een meerwaarde aan de alledaagse bezigheid van het water koken.