Schroot / Hoop
Objecten met een verhaal
Een versleten jas die je vele winters warm hield, gooi je die zomaar weg? Of een peper-en-zoutstel dat al generaties lang in je familie wordt doorgegeven? Wat als deze objecten zouden kunnen praten? Zou je ze dan nog als schroot aanzien?
Deze vragen vormen het uitgangspunt van Schroot/Hoop, een nieuwe fictiepodcast waarin tien schijnbaar vervangbare objecten achtergelaten in een kringwinkel hun verhaal mogen vertellen, hopend op een redding. De makers willen zo immaterieel erfgoed capteren en laten herleven. Want elk object heeft een verhaal en ook voor schroot is er hoop!
De tien voorwerpen krijgen in de DING Vitrine een fysiek podium waar ze geconfronteerd worden met soortgelijke stukken uit de collectie van Design Museum Gent. Waarom belandt het ene object op de schroothoop en het andere in een museale collectie? Ontdek de verhalen in de podcast hieronder.
Een versleten Nokia 3310 wordt in een bak gegooid, gelabeld “oude GSM’s zonder oplader”. Hij ontmoet er tientallen collega’s, die in hetzelfde schuitje zitten; oude gsm’s, die ook naar de kringwinkel gebracht werden. Hij vertelt hen zijn levensverhaal, over Sophie, een jonge psychologiestudente, die verliefd wordt op een Spaanse uitwisselingsstudent.
Een rode jurk ging mee met haar eigenares naar Spanje. Maar op een avond gebeurde haar iets verschrikkelijks.
Hij stond in een veranda, die uitkeek op de tuin. Mensen kwamen naast hem zitten, om wat uit te blazen na een lange werkdag, of na een lastig gesprek. Maar er wordt steeds minder een beroep op hem gedaan: mensen roken niet meer, dus ook asbakken worden overbodig.
Een stoel stond jaren lang in een leslokaal, en kon voelen hoe zenuwachtig studenten werden tijdens examens. Ook al zou ze willen ingrijpen hebben, toch kon ze enkel lijdzaam toezien, en de studenten ondersteunen.
Een houten visbak stond jarenlang naast de waterkant, zich te ergeren aan de saaiste sport ter wereld.
Peper & Zout zijn de beste vrienden. Allerbeste vrienden. Ze kunnen zich hun leven niet voorstellen zonder elkaar. Ze vullen elkaar aan als Romeo & Julia, als Nicole & Hugo, als Tom & Jerry.
Jarenlang stond ze op de schouw van Sofie, naast een kaarsje, dat altijd brandde, en een foto van haar, ergens waar het warm is, naast een man. Allebei lachend. De man is er niet meer, maar het Mariafleske was er als Sofie het nodig had.
Een winterjas vertelt over haar leven, en hoe ze afscheid moest nemen van haar eigenaar.
Een oude beeldbuistelevisie, uit Duitsland. Het was de tv van oma van het lief van Simen. Met de trein meegenomen uit Berlijn, om mogelijks te dienen bij een kunstproject. Gaf jammer genoeg te snel de geest om nog deel te kunnen nemen aan het kunstproject.
Hoewel ze ‘Sunlight’ heetten, toch zagen ze nooit eerder zonlicht. Ze werden gehamsterd door mensen, net na de oorlog, en ergens diep in een kast opgeborgen, voor als het ooit nodig zou zijn. Nu rappen ze over hun tragische, en nutteloze lot: “We hopen ooit uit de kast te komen.“
Schroot / Hoop is een project van Pieter Blomme (Relaas), Wederik De Backer (De Zieke Steur), Yves De Mol (De Zieke Steur), Stijn Dickel (aifoon) en Hannah Lyssens (aifoon) met steun van Stad Gent, Collectie van de Gentenaar, Sabam For Culture en Urban Innovative Actions (UIA), in samenwerking met Collectie van de Gentenaar, Ateljee, Victoria Deluxe en Design Museum Gent.
